پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

کار مداح ،مدح کردن است. مدح کردن تنها توسط انسان معتقد صورت نپذیرفته و ممکن است توسط انسان های منافق هم اجرایی شود(با هدف نفوذ و ایجاد انحراف بواسطه سست کردن اراده ها). لذا صرف پرداختن به مدح و ثنا نمی تواند مورد توجه و تاکید قرار گرفته و توجه به سه موضوع علل و شیوه و حدود مدح ، بحث کنترل نفس انسانی و در نهایت واکنش فرد مورد مدح قرار گرفته به مدح های صورت پذیرفته ، اهمیت دارد.مدح و ثنا با تملق و چاپلوسی و تعارف و تظاهر با وجود ظاهر رفتاری یکسان، بشدت متفاوت بوده و تملق و چابلوسی ، از آسیب های فرهنگی- شخصیتی یک سازمان یا یک فرد محسوب می شود. بعد از دقت در سیره نبوی و علوی، امام خمینی و رهبر معظم انقلاب، نمونه های رفتاری و الگو های عملیاتی قابل استفاده جهت مدیریت در چنین موقعیت هایی را برای ما به یادگار گذاشته اند.

تکلیف تملق گو که مشخص است. برای نانی و ابی، جهانی را بالا و پائین می‌کند. چشم بر کثافت‌ها می‌بندد و با صناعات غلو و حقایق وارونه، توهم می‌آفریند و نداشته‌های عقده شده را داشته جلوه می‌دهد. آنقدر با لبخند و آرام جلو می‌رود که روح مدیر بیمار را در چشم بر هم زدنی تسخیر می‌کند و جام زهر را به خوردش می‌دهد. اما بشنوید که امیرکبیر، چطور با این بیماری مقابله می‌کرد و با شاعر تملق گو چه کرد.

حکایت منظوم روباه و کلاغ را که نمایان‌گر شخصیت‌های متملق و چاپلوس است در کتاب‌های درسی خوانده‌ایم. از همان دوران دبستان در قالب‌های مختلفی مانند همین حکایت روباه و کلاغ به ما آموختند که تملق و چاپلوسی، از رذایل اخلاقی است که به هیچ وجه شایسته یک فرد مومن و اخلاق مدار نیست و اصولا باید گفت یک فرد سالم و متعادل به لحاظ روانی، نه اهل تملق گویی است و نه اهل تملق شنیدن.

«کفگیرمان به ته دیگ خورده است»؛ این ارزیابی یکی از نظریه‌پردازان اصلی جریان اصلاحات درباره چینش کابینه دوم روحانی است. سعید حجاریان معتقد است چون در دهه‌های اخیر از یک سو نیروی انسانی برای مدیریت کشور تولید نشده و از سوی دیگر نیروهای موجود هم در مقاطع مختلف حذف شده‌اند، دیگر چندان کسی برای مدیریت در کشور نمانده است.